Het kortst daglicht is weer geweest en daar gaan we weer. Heel wat planten trekken zich niets aan van de winter en groeien en bloeien door als het maar niet te hard vriest. Of het helpt bij het voortbestaan? Wie weet. Het is echter wel kenmerkend voor het voortbestaan dat er veel genetische variatie in zit.
Zo’n soort is meestal ook heel opportunistisch. Neem nou deze. De grote leeuwenbek. Wild in het Middellandse Zeegebied en groeiend op rotsachtige plekken en via kades en dorpen en steden en ruines naar het noorden kruipend.
Mensen vinden hem ook mooi en planten ze al heel lang in tuinen. Ook selecteerden kwekers de meest fantastische kleuren en afwijkende vormen. En toch kruipt de wilde versie ook steeds verder. En bloeit als het even kan gewoon door. Zoals die in onze tuin. Ooit zaad verzameld op de kasteelmuur van Conwy in Noord Wales. Zo ver istie dus al.
.Ook de winterheliotroop bloeit nu, maar dat is normaal. Ook dit is een soort die van het zuiden “oprukt”. Nog niet inheems, zelfs nog geen neofiet maar een adventief. Eentje die vooral langs tuinen noordelijk reist en daaruit ontsnapt.
Wolverlei Tekst, Beeld en Wilde planten 