De Hoge Vuursche, onderdeel van boswachterij De Vuursche van Staatsbosbeheer is een oud productie bos met parkaanleg restanten op de rand van de Utrechtse Heuvelrug. Het ligt wat lager en heeft stagnerende grondlagen waardoor er op veel plekken (in de omgeving) vennen zijn zoals het Pluismeer bij Lage Vuursche en het Hilversums Wasmeer bij Hilversum.
De bosvakken zijn hier en daar op rabatten geplant. Diepe sloten tussen de rabatten moesten het overtollige water afvoeren naar onder andere een paar vijvers zodat de bomen relatief droog stonden. Ik kan me niet herinneren (ik kom er al sinds 1964) dat daar veel water in stond en de laatste jaren stonden zelfs de vijvers bijna droog.
Afgelopen jaar is dat aardig aangevuld en nu zie je dat hier en daar de rabatsloten niet helemaal meer functioneren. Met ondergelopen paden tot gevolg.
Persoonlijk vind ik dit bos een goed voorbeeld hoe houtproductie en natuur best samengaan. Juist omdat er veel “gerotzooid” wordt krijg je veel overgangen, gradiënten zeg maar, waardoor veel planten en dieren een kans krijgen. Het is geen natuurbos, maar cultuurbos. Zoals bijna al onze bosachtige landscahappen. Maar in tegenstelling tot veel monocultures, is hier heel veel variatie. Misschien wat onhandig bij het oogsten maar rijk aan scharkeringen.
Hier en daar blijven overstaanders staan. Hier en daar lijkt het er op dat natuurlijke hergroei voorrang krijgt, op andere plekken wordt weer ingeplant. De fijnsparren zijn vrijwel overal aangetast door letterzetter, op een enkele plek blijven die staan of liggen.
Gezien de weinige oppervlakte aan natuur in Nederland, zou in systemen die zich natuurlijk kunnen ontwikkelen waarbij de biodiversiteit tevens toeneemt, aan de spontane ontwikkeling de voorkeur moeten worden gegeven. In de Lage Vuursche -of Hoge Vuursche- ontbreekt het ouder wordende bos en het bos in de aftakelende fase. In het natuurlijke bos is een aanzienlijk deel van het hout dood of afstervend. Het laatste element neemt een aanzienlijk deel van de soortenrijkdom voor zijn rekening. Foute boel dat Staatsbosbeheer een kunstbos in standhoudt.terwijl de houtproduktie h.t.l. ook nog eens zwaar verliesgevend is.
LikeLike
Er zijn steeds meer stukken waar dood hout blijft liggen. Maar niet overal. Dat klopt. Het is en blijft een productiebos maar de vraag naar zaaghout stijgt wel. Ik vraag me af of oogst zo verliesgevend is. Als het voor biomassa toegepast wordt, dan is het zwaar verliesgevend. Dat dekt de transportkosten niet eens, maar daar zitten andere belangen achter. De douglassen in het gebied zijn echte “zaagbollen” waar je hoogwaardig balk en planthout uit kunt halen onder meer.
LikeLike
Lees eens de scherpste kritiek die er in ons land op de bosbouw(sector) is gegeven, namelijk ‘Amendement op de Bossenstrategie’ (2021) door dr. ir. J.H. Kuper en dr. C.F. van Beusekom.En verder, eveneens van Stichting NatuurAlert Nederland: ‘Ecologisch effecten van vlaktekap op de kwaliteit van bosecosystemen’.Sedert de jaren zestig is bosbouw in ons land, zónder subsidie meegerekend, zwaar verliesgevend. Gaven ze dat geld maar uit aan het natuurbeheer. Doodjammer, dat natuurliefhebbers de houtteelt niet aanvallen en voor het natuurbos pleiten!
LikeLike
Nou zijn de opstellers wel bijzonder vooringenomen. Ze doen er alles aan om SBB in een kwaad daglicht te zetten. Tja… En natuurliefhebbers vallen zeker wel monocultures aan zoals in de Noordhollandse Duinen maar soortgerichte “natuurliefhebbers” spannen procedures aan om productiebossen te beschermen omdat er een of twee speciale soorten baat hebben bij overmaat aan productieve exoten. Eindkap kan lijken op “vlaktekap” maar is toch wat anders. En ja, hier en daar wordt er geoogst net zoals maisakkers ook geoogst worden. Uiteindelijk zijn de cultuurbossen met geforceerde ingrepen op korte termijn vele malen rijker dan villedig natuurlijke bossen zonder de hele baaierd van grote en kleine grazers. Want die hebben we niet meer. Maar goed. Ik geef op deze site mijn mening. Ik verkondig geen waarheid 😎
LikeLike
Liever ‘hoogwaardig’ natuurbos. Sinds de jaren zestig is de bosbouw in Nederland in élk jaar zwaar verliesgevend. Om de sector van aannemers, loonwerkers, bosbouwconsulenten en noem maar op in stand te houden, en dáárom, gaat er élk jaar vrachten subsidie heen.Lees eens het rapport ”Ecologische effecten van vlaktekap op de kwaliteit van bosecosystemen” van de stichting NatuurAlert Nederland, daarin staat een leuke grafiek die het duidelijk maakt.
Ik blijf het merkwaardig vinden dat zoveel natuurliefhebbers de houtakkers blijven verdedigen, daar waar zoveel natuurwinst te halen is.
LikeLike